ការលះបង់ទ្រព្យសម្បត្តិ លុយកាក់ មាសប្រាក់ ពេលវេលា កម្លាំងកាយ និងកម្លាំងចិត្តពីសំណាក់ជនជាតិដទៃ មកកាន់ប្រជាជនកម្ពុជាគឺជារឿងគួរឱ្យស្ងប់ស្ងែងបំផុត រកអ្វីប្រៀបផ្ទឹមមិនបាន។ ថ្ងៃនេះ Sabay សូមបង្ហាញមុខជនបរទេស៤រូបធ្លាប់លះបង់យ៉ាងធំធេងមកកាន់កម្ពុជា ដោយចេញពីក្ដីស្រឡាញ់ និងមនោសញ្ចេតនាដ៏ជ្រាលជ្រៅមិនអាចកាត់ថ្លៃបាន។
១. លោកវេជ្ជបណ្ឌិត បេអាត វិចន័រ ស្ថាបនិកមន្ទីរពេទ្យគន្ធបុប្ផា
បន្ទាប់ពីទទួលបានបរិញ្ញាបត្រវេជ្ជសាស្ត្រ ក្នុងឆ្នាំ១៩៧៣ លោកវេជ្ជបណ្ឌិត បេអាត រិចន័រ ធ្វើជាអ្នកឯកទេសថែរទាំកុមារ នៅឯមន្ទីរពេទ្យកុមារនៅហ៉្សូរ៉ិច ប្រទេសស្វ៊ីស។ បន្ទាប់មក លោក រិចន័របានធ្វើការអោយកាកបាទក្រហមស្វីស និងត្រូវបានបញ្ជូនមកប្រទេសកម្ពុជាជាទីដែលលោកបានធ្វើការនៅមន្ទីរពេទ្យ គន្ធបុប្ផាទីក្រុងភ្នំពេញចន្លោះឆ្នាំ១៩៧៤ និងឆ្នាំ១៩៧៥។
គួរឲ្យសោកស្ដាយ ក្នុងឆ្នាំ១៩៧៥ ខ្មែរក្រហមបានកាន់កាប់ប្រទេសកម្ពុជា លោកត្រូវបានបង្ខំឲ្យចាកចេញទៅប្រទេសស្វីសវិញហើយក៏បានបន្តការងាររបស់លោកនៅទីក្រុងហ៉្សូរ៉ិច។
ក្នុងឆ្នាំ ១៩៩២ លោកវេជ្ជបណ្ឌិតបានត្រឡប់មកកម្ពុជានិងបានឃើញការបំផ្លិចបំផ្លាញយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរក្នុងសម័យកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យ។ដោយសារហេតុផលចង់ឃើញមន្ទីរពេទ្យនេះដំណើរការឡើងវិញលោកក៏បើកនិងសាងសង់មន្ទីរពេទ្យគន្ធបុប្ផាឡើងវិញនៅពេលនោះ។
មន្ទីរពេទ្យមានសាខាចំនួន៤ នៅរាជធានីភ្នំពេញ ដែលបានបង្កើតឡើងដោយ លោកវេជ្ជបណ្ឌិត បេអាត រិចន័រ។ ក្នុងនោះរួមមាន៖
- គន្ធបុប្ផាទី១ កសាងនៅឆ្នាំ១៩៩២
- គន្ធបុប្ផាទី២ កសាងនៅឆ្នាំ១៩៩៦
- គន្ធបុប្ផាទី៣ កសាងនៅឆ្នាំ២០០៥
- គន្ធបុប្ផាទី៤ កសាងនៅឆ្នាំ២០០៧
ចំណែកនៅខេត្តសៀមរាប លោកវេជ្ជបណ្ឌិត បេអាត រីច្ឆន័រ បានកសាងមន្ទីរពេទ្យ ជយវរ្ម័ន ទី៧ ក្នុងឆ្នាំ១៩៩៩។
២. តារាសម្ដែងហូលីវូត Angelina Jolie
និយាយប្រាប់ភ្នាក់ងារព័ត៌មាន AP អំឡុងពេលពេលសម្ភាសន៍មួយនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាកាលពីឆ្នាំ២០១៦ តារាសម្ដែងអាមេរិក Angelina Jolie បានថ្លែងថា៖"វាពិតជាចម្លែកណាស់ ខ្ញុំមិនដែលចង់មានកូនម្នាក់ទេ។ ខ្ញុំក៏មិនដែលចង់មានផ្ទៃពោះដែរ។ ខ្ញុំមិនដែលគិតថាខ្លួនឯងក្លាយជាម្ដាយគេទេ។ ប៉ុន្តែពេលមកដល់កម្ពុជាអ្វីៗបានប្រែប្រួល"។
ម្ចាស់ពានរង្វាន់ Oscar និងជាផលិតករឿង”First They Killed My Father” ឬ "ដំបូងខ្មែរក្រហមសម្លាប់ប៉ារបស់ខ្ញុំ" ឱ្យដឹងថា ចាប់ផ្ដើមគិតដំបូងអំពីការចង់បាននិងរស់នៅជាមួយក្មេងៗ នៅពេលដែលនាងមកថតរឿង Tomb Raider នៅឆ្នាំ២០០០ នៅប្រទេសកម្ពុជា។ គ្រាមួយពេលដែលនាង បានមកលេងក្មេងៗនៅសាលាមួយក្នុងប្រទេសកម្ពុជា នាងមានអារម្មណ៍ថាកូនរបស់នាងគឺស្ថិតនៅប្រទេសនេះ។ នៅឆ្នាំ២០០២ Angelinaក៏យល់ព្រមយក Maddox មកចិញ្ចឹម។
“ពេលដែលខ្ញុំមកដល់កម្ពុជាដំបូង វាបានផ្លាស់ប្ដូរខ្ញុំ។ វាបានប្ដូរទស្សនវិស័យរបស់ខ្ញុំ។ ខ្ញុំបានដឹងប្រវត្តិសាស្ត្រជាច្រើននៅប្រទេសនេះ ទាំងខ្ញុំមិនបានរៀននៅសាលានិងដឹងរឿងជីវិតជាច្រើន ដែលខ្ញុំចង់យល់ចង់ដឹង។ តួស្រីក្នុងរឿង "Maleficent” បានបន្ថែមថា នាងមានអារម្មណ៍ពិតគ្មានអ្វីទាំងអស់ពេលនៅទីក្រុង Los Angeles។
នាងធ្លាប់មានក្ដីរំភើបដោយការសន្ដោសប្រណីនិងការផ្ដល់ភាពកក់ក្ដៅពីប្រជាជនកម្ពុជា ត្បិតតែប្រទេសនេះជួបសោកនាដកម្មប្រជាជនស្លាប់ជាង២លាននាក់ ក្នុងសម័យខ្មែរក្រហមក៏ដោយ។ អំឡុងពេលថតរឿង " Lara Croft” នៅឆ្នាំ២០០០នៅកម្ពុជា ឈុតមួយចំនួនតម្រូវឲ្យគេចគ្រាប់មីន គឺហាក់ដូចធ្វើឲ្យនាងដឹងអារម្មណ៍ពិត ដូចជាជនភៀសខ្លួនកំពុងប្រឈមមុខក្នុងប្រទេសដែលកំពុងមានសង្គ្រាម។ សម្រាប់ការថតរឿងនេះបានបង្ហាញកាយល់ដឹងនិងធ្វើឲ្យនាងចាប់ផ្ដើមស្វែងយល់ចំណេះដឹងទាំងនោះ។
ដោយសារហេតុផលនេះហើយ បានជំរុញចិត្តរបស់ Angelina ទាក់ទងឧត្ដមស្នងការរបស់អង្គការ U.N សម្រាប់ជនភៀសខ្លួនដើម្បីសិក្សាអំពីការងាររបស់ទីភ្នាក់ងារមុនក្លាយជាទូតសុឆន្ទៈនៅឆ្នាំ២០០១។
៣. លោកScott Neeson ស្ថាបនិកអង្គការ(CCF)
លោក ស្កុតនីសិន (Scott Neeson) គឺជាស្ថាបនិក នៃអង្គការមូលនិធិកុមារកម្ពុជា រឺ Cambodian Children's Fund (CCF) បង្កើតឡើងតាំងពីឆ្នាំ២០០៤ មកម្ល៉េះ។ លោកបានលក់ទ្រព្យសម្បត្តិផ្ទាល់ខ្លួនជាច្រើន និង ខិតខំស្វែងរកជំនួយពីសប្បុរសជននានាក្នុងគោលដៅជួយដល់កុមារកម្ពុជាដែលរស់នៅគំនរសំរាមស្ទឹងមានជ័យឲ្យទទួលបានការអប់រំ និង រស់នៅក្នុងជីវិតថ្មីមួយផ្សេងទៀត។
លោក ស្កុតនីសិនបានកើតនៅក្នុងតំបន់មួយនៃប្រទេសស្កុតឡែន ស្ថិតក្នុងចក្រភពអង់គ្លេស ហើយគ្រួសាររបស់លោកបានផ្លាស់ទីទៅរស់នៅប្រទេសអូស្ត្រាលីតាំងពីលោកមានអាយុ៥ឆ្នាំម្ល៉េះ។ ពេលវ័យជំទង់ លោកបានទៅធ្វើការនៅក្រុមហ៊ុនភាពយន្ត រហូតលោកអាចក្លាយខ្លួនជាប្រធានប្រតិបត្តិផ្នែកទីផ្សារនៅក្នុងឧស្សាហកម្មភាពយន្តហូលីវ៉ូដ (20 Century Fox International) ទៀតផង។
អំឡុងឆ្នាំ ២០០៣ គឺជាពេលដែលលោកបានធ្វើដំណើរកម្សាន្តមកកាន់ប្រទេសកម្ពុជា។ លោកបានទៅខេត្តសៀមរាប សារមន្ទីរទួលស្លែង និង តំបន់ទេសចរណ៍សំខាន់ៗមួយចំនួនផងដែរ។ ប៉ុន្តែអ្វីដែលធ្វើឲ្យលោកចងចាំមិនភ្លេច រហូតឈានដល់ការកែប្រែខ្សែជីវិតរបស់លោកទាំងស្រុងនោះគឺ គ្រាមួយ ដែលលោកបានទៅទីលានចាក់សំរាមនៅតំបន់ស្ទឹងមានជ័យ រាជធានីភ្នំពេញ។
ពេលទៅដល់ទីនោះ លោកមានអារម្មណ៍សង្វេគជាខ្លាំងនៅពេលដែល លោកបានឃើញកុមារតូចៗ និង មនុស្សជាច្រើនរស់នៅទីនោះពោរពេញដោយការលំបាក ខ្វះអនាម័យ និង រស់នៅក្នុងបរិស្ថានដ៏អាក្រក់បំផុត។ ព្រឹត្តិការណ៍នេះបានធ្វើអោយលោកគិតថា លោកត្រូវតែធ្វើអ្វីម្យ៉ាងដើម្បីជួយដល់ពួកគេ។ ហេតុនេះហើយ ទើបនៅឆ្នាំ ២០០៤ លោកបានសម្រេចចិត្តលាឈប់ពីការងារ។ បន្ទាប់មកលោកបានលក់ផ្ទះ លក់រថយន្ត លក់កប៉ាល់ទេសចរណ៍ផ្ទាល់ខ្លួន និង ទ្រព្យសម្បត្តិមួយចំនួនទៀត ដើម្បីយកលុយមកបើកអង្គការមូលនិធិកុមារកម្ពុជា (CCF) ជំនួសវិញ។
បេសកកម្មរបស់លោកគឺធ្វើយ៉ាងណា ដើម្បីឲ្យកុមារទាំងនោះទទួលបានការអប់រំក្នុងកម្រិតមួយខ្ពស់ និង ការជួយដល់គ្រួសារក្រីក្ររបស់ពួកគេឲ្យមានចំណីអាហារបរិភោគ ព្រមទាំងមានកន្លែងស្នាក់នៅសមរម្យទៀតផង។ ជាលទ្ធផល ជាង១៣ឆ្នាំមកនេះ អង្គការរបស់លោកបានជួយដល់កុមារតាំងពី ៤៥ នាក់ដំបូងរហូត កើនឡើងដល់ជាង២០០០នាក់។ លើសពីនេះទៀត អង្គការក៏បានជួយដល់គ្រួសាររបស់ពួកគេផងដែរតាមរយៈការសាងសង់ផ្ទះជាង ៤០០ខ្នង និង ការជួយផ្គត់ផ្គង់អាហារមួយចំនួនផងដែរ។ ហើយគម្រោងថ្មីមួយដែលលោកទើបតែទទួលបានជោគជ័យនោះ គឺការដាក់ឲ្យប្រើប្រាស់នូវសាលារៀន នីសិនគ្រីបអាខាដឺមី សម្រាប់បណ្ដុះបណ្ដាលជំនាញវិទ្យាសាស្ត្រ បច្ចេកវិទ្យា វិស្វកម្ម និង គណិតវិទ្យាដល់កុមារក្រីក្ររស់នៅលើគំនរសំរាមទាំងនោះ។
៤. លោក Christian ស្ថាបនិកអង្គការ PSE (POUR UN SOURIRSD'ENFANT)
ក្នុងឆ្នាំ ១៩៩៥ Christian និង Marie-France des Pallières បានមកបំពេញបេសកកម្មមនុស្សធម៌នៅប្រទេសកម្ពុជា ក្រោយពេលដែលអ្នកទាំងពីរបានចូលនិវត្តន៍នៅប្រទេសបារាំង។ ប៉ុន្តែមួយថ្ងៃមុនពេលអ្នកទាំងពីរចេញទៅមានក្មេងប្រុសតូចគួរឱ្យអាណិតម្នាក់នៅតាមដងផ្លូវបានបង្ហាញប្រាប់ពីកន្លែងដែលគាត់រស់នៅ។នេះជាអ្វីដែលអ្នកទាំងពីរបានឃើញកន្លែងចាក់សំរាមដ៏សំខាន់នៅជាយក្រុងរាជធានីភ្នំពេញ ហើយក៏ឃើញកុមារកម្ពុជាច្រើនកំពុងរស់នៅគួរឲ្យអាសូរ។
លោកChristian និងភរិយា Marieមានការតក់ស្លុតយ៉ាងខ្លាំងចំពោះអ្វីដែលបានឃើញហើយក៏ផុសគំនិតមួយគិតថា «អ្នកមិនអាចមើលឃើញរឿងបែបនេះហើយបន្តរស់នៅយ៉ាងមានក្ដីសុខ បែបនេះបានទៀតទេ»។
ក្រោយមកពីរនាក់ប្ដីប្រពន្ធខាងលើក៏បានលះបង់រឿងគ្រប់យ៉ាងទាំងអស់ ដែលនៅពីក្រោយខ្នង ហើយចាប់ផ្ដើមជីវិតថ្មីមួយនៅរាជធានីភ្នំពេញ ក្នុងក្ដីសង្ឃឹមមួយថានឹងមិនឲ្យស្ថានភាពបែបនេះកើតឡើងចំពោះកុមារកម្ពុជាទៀតទេ។ បន្ទាប់មកអ្នកទាំងពីរបានយកប្រាក់កាសសល់ពីការសន្សំទិញអាហារឆ្ងាញ់ៗ និងចាប់ផ្ដើមផ្ដល់ជំនួយជាលើកដំបូងដល់កុមារនៅកន្លែងចាក់សំរាម។
ក្នុងឆ្នាំ១៩៩៦ លោក Christian និងភរិយា ចាប់ផ្ដើមជួលអគារមួយ និងផ្ដល់កន្លែងស្នាក់នៅដល់កុមារតូចៗចំនួន 60 នាក់។ រហូតមកដល់បច្ចុប្បន្ននេះមានសិស្សជាង ៧០០០នាក់ មានអាយុពី៦ ដល់ ២០ឆ្នាំត្រូវបានចុះឈ្មោះចូលរៀននៅក្នុងសាលា PSE ។ នេះបើតាមគេហទំព័រផ្លូវការរបស់សាលាមួយនេះ។
PSE គឺកើតឡើងចេញពីបេះដូង និងមនោសញ្ចេតនា មិនអាចកាត់ថ្លៃបានរបស់ប្ដីប្រពន្ធជនជាតិបារាំងមួយគូនេះ។ អ្នកទាំងពីរបានរៀបការរយៈពេលជាង ៥០ឆ្នាំមកហើយ និងមានកូនពេញវ័យចំនួនបួននាក់។ ប៉ុន្តែគួរឱ្យសោកស្ដាយលោកកChristian បានស្លាប់បាត់បង់ជីវិតទៅហើយដោយជរាពាធ។
សាលាPSE គឺជាអនុស្សាវរីយ៍២០ឆ្នាំចុងក្រោយរបស់អ្នកទាំងពីរ ជំនួសឱ្យការចូលនិវត្តន៍ដ៏សុខសាន្តនៅបារាំង៕
អត្ថបទ៖
0 Comments